niedziela, 16 lutego 2014

Uprawa bobu w ogrodzie. BÓB uprawa w przydomowym ogrodzie warzywnym

Bób (łac. Vicia faba) to roślina jednoroczna z rodziny bobowatych (Fabaceae), uprawiana jako warzywo i pasza dla zwierząt w wielu krajach świata, także w Polsce. Jeśli chcesz posadzić bób w ogrodzie warzywny, przeczytaj nasz poradnik o uprawie bobu. Dlaczego warto sadzić i uprawiać bób w ogrodzie, czy na działce? Bób ma cenne wartości odżywcze: jest rośliną strączkową zasobną w łatwo przyswajalne białko roślinne, błonnik, fosfor, wapń, żelazo oraz witaminy z grupy B (tiamina, ryboflawina) i witamina C.
Owocem bobu jest strąk dorastający do około 12 cm długości i zwisający na roślinie w dół. Strąk zawiera 2–5 najczęściej jasnożóltych lub jasnozielonych nasion nerkowatego kształtu, długości do 35 mm, rozdzielonych gąbczastymi przegródkami.
Bób uprawa: bób jest odporny na chłody, wytrzymuje przymrozki nawet do -5 st.C. Bób kiełkuje już w temperaturze 3-4 st.C, a optymalna temperatura wzrostu wynosi 18–22 st.C.


Uprawa bobu w ogrodzie

 

Bób uprawa: stanowisko. Stanowisko do uprawy bobu powinno być słoneczne, ale może też być półcieniste, a gleba ciężka, gliniasta, wilgotna, bogata w próchnicę, o wysokiej wilgotności. Optymalny odczyn gleby dla bobu wynosi pH 6,5-7, gleba nie może być kwaśna. Na glebach lżejszych, piaszczystych, można uprawiać bób po nawiezieniu kompostem. Na glebach lżejszych bób uprawia się w pierwszym roku po oborniku, natomiast na glebach żyznych można go uprawiać w latach późniejszych po zastosowaniu obornika. Obornik stosujemy jesienią w dawce 30 kg/10 m2.
Bobu nie zaleca się uprawiać po innych warzywach strączkowych, natomiast można go uprawiać po wszystkich innych warzywach.

Bób uprawa: sadzenie

Bób sadzenie: bób najczęściej jest uprawiany z nasion wysiewanych wprost do gruntu już pod koniec marca i na początku kwietnia, w rzędach oddalonych od siebie o 40–50 cm. Nasiona bobu wysiewa się gniazdowo, po 2–3 nasiona co 20 cm, na głębokość 5–6 cm. Bób można też uprawiać z rozsady – ten sposób przyspiesza termin zbioru o około 2 tygodnie.

Uprawa bobu: pielęgnacja

Bób należy regularnie podlewać, szczególnie w okresach bez deszczu. Po każdym podlewaniu i po deszczach glebę trzeba spulchnić. Grządki z bobem trzeba odchwaścić dwa razy: pierwszy raz po wzejściu roślin, a drugi przed kwitnieniem.
Bób dojrzewa w lipcu–sierpniu. Strąki bobu zbieramy, gdy są duże i dojrzałe, a nasiona oraz zawiązek pędu i korzenia (cienki, podłużny znaczek w dolnej części nasiona) są zielone. Zawiązek czarny świadczy, że nasiona są przejrzałe.

piątek, 17 sierpnia 2012

Hibiskus - róża tylko z nazwy

 Hibiskus (Róża Chińska) jest krzewem pochodzącym ze strefy tropikalnej. W miejscach naturalnego występowania używana jest jako piękny, kolorowy żywopłot. Hibiskusa można rozmnażać poprzez sadzonki lub odkłady. Odkłady polecane są dla starszych roślin. Jeśli marzysz o ogrodzie pełnym róż chińskich, przeczytaj jak krok po kroku rozmnożyć hibiskusa.

Wiecznie zielony, gęsty krzew o dekoracyjnych liściach, bujnie kwitnący od lipca do października dużymi, białymi, czerwonymi, żółtymi, pomarańczowymi lub różowymi kwiatami jest ozdobą każdego salonu. Kwiaty żyją krótko - po jednym, dwóch dniach opadają. Mnogość pąków jednak sprawia, że prawidłowo pielęgnowana chińska róża jest obsypana kwieciem przez większą część roku. Hibiskusy w czerwcu można wynosić na balkony i do oranżerii, gdzie będą kwitły jeszcze intensywniej niż w zamkniętych pomieszczeniach. Kwiaty odmian hibiskusa kwitnących na czerwono można ponadto zbierać, suszyć i parzyć z nich niezwykle orzeźwiającą, lekko cierpką w smaku herbatę, doskonałą zarówno na gorąco, jak i na zimno.


Rozmnażanie hibiskusa:
krok 1
Sadzonki wierzchołkowe

Sadzonki pobierz wiosną. Wcześniej przygotuj doniczkę z warstwą drenażu oraz mieszanką 1:1 ziemi gliniastej i piasku.
krok 2
Na sadzonkę powinien być wybrany pęd albo koniec pędu, który ma co najmniej dwie pary ładnych, zdrowych listków oraz zdrowy wierzchołek wzrostu. Wykonaj cięcie poniżej drugiej pary listków, tak, aby odcinek łodyżki był możliwie najdłuższy. Sadzonka powinna mieć około 10 cm długości.
krok 3
Przygotuj sadzonkę przycinając łodygę pod liśćmi.
krok 4
Usuń dolną parę liści.
krok 5
Miejsce cięcia zanurz w preparacie do ukorzenienia i strząśnij jego nadmiar.
krok 6
Przy brzegu doniczki zrób małe otwory za pomocą patyczka.
krok 7
Umieść sadzonki w otworach aż po samą nasadę liści. Końcem powinny dotykać dna.
krok 8
Obficie podlej i okryj folią opartą na pałąku. Codziennie odkrywaj roślinki na 5 minut oraz zapewnij im stałą wilgotność ziemi. Temperatura w której powinny się znajdować sadzonki to 18 st.C (najlepsza dla właściwego ukorzenienia się roślin).
krok 9
Po 3 tygodniach zdejmij okrycie i przesadź roślinę w normalne podłoże.
krok 10
Sadzonki, które zostały ukorzenione wiosną powinny zakwitnąć w tym samym roku.
 
 
 

Zraszać codziennie

Chińska róża wymaga przepuszczalnego, próchniczego podłoża o lekko kwaśnym odczynie. Donice najlepiej wypełnić mieszaniną torfu z piaskiem, nie zapominając o warstwie drenażu z grubego żwiru lub małych kamyków. Podczas kwitnienia rośliny trzeba podlewać codziennie, jednak niezbyt obficie, nie tolerują bowiem nadmiaru wody. Ziemia zawsze powinna być lekko wilgotna. Jeśli dopuścimy
do nawet krótkotrwałego wyschnięcia korzeni, hibiskus zrzuci pąki kwiatowe. Zimą, w okresie spoczynku, rośliny należy podlewać niezbyt często. Ketmie przez cały rok wymagają częstego i obfitego zraszania, najlepiej codziennego.
 

piątek, 3 sierpnia 2012

własna jabłonia


krok 1
Za każdym razem gdy jesz jabłko, zachowaj trochę pestek albo po prostu kup ich nieco w sklepie lub poproś sąsiada.
krok 2
Weź pestki i odłóż je na kilka dni, aby wyschły. Będą gotowe, kiedy na skorupce nie będzie już zauważalna wilgoć.
krok 3
Kiedy nasiona będą suche, przykryj je wilgotnym ręcznikiem i umieść w lodówce. Sprawdzaj bardzo często, czy ręcznik jest wystarczająco mokry. Kiedy minie miesiąc odkąd nasiona są w lodówce, powinny już one zacząć kiełkować.
krok 4
Umieść nasiona w małym kubeczku lub doniczce, wypełnionej ziemią i pamiętaj, aby podlewać je każdego dnia (w przeciwnym razie gleba będzie sucha i krucha). Teraz musisz czekać.
krok 5
Kiedy otrzymasz już małą sadzonkę, przesadź ją do większej doniczki i codziennie podlewaj. Jeżeli zależy Ci na całkowicie naturalnych jabłkach nie dodawaj, zakupionego w sklepie nawozu (zamiast tego możesz użyć ściółki z liści albo kompostu).
krok 6

Dół na drzewko jabłoni Dół na drzewko jabłoni

Wybierz miejsce dla swojego drzewka. Najlepsze będzie miejsce z całkowitym dostępem do słońca oraz na tyle duże, aby zapewnić drzewku swobodny rozwój (innymi słowy, takie, aby żadne zgniłe jabłka nie wylądowały w ogrodzie Twoich sąsiadów). Jeżeli będziesz przycinać drzewko, możesz się spodziewać, że osiągnie ono w końcu rozmiary ok. 6 metrów.
krok 7

Młode drzewko jabłoni Młode drzewko jabłoni

Kiedy Twoje małe drzewko będzie już na tyle duże, że nikt na nie nie nadepnie albo nie pomyśli, że to chwast, ostrożnie przesadź je, tak aby nie uszkodzić żadnych korzeni. Wykop dołek dla rośliny, tak aby był znacznie większy niż korzenie, po to żeby pozwolić im swobodnie rosnąć. Podlej drzewko porządnie, żeby wyeliminować pęcherzyki powietrza w glebie, a następnie w okolicy 90 cm dookoła drzewa rozprowadź ściółkę zawierającą ścinki twardego drewna albo dość grube siano. To pomoże Ci zatrzymać wilgoć i sprawi, że trawa nie będzie rosnąć przy pniu drzewa, rywalizując z młodymi korzeniami drzewa o wodę i składniki odżywcze. A skoro o tym mowa, nie dodawaj do gleby żadnych źródeł azotu (nawóz, niedojrzały kompost) podczas sadzenia drzewa. Odczekaj miesiąc lub dwa, zanim zdecydujesz się dodać niewielkie źródło azotu do gleby.
krok 8
Pozwól naturze zająć się resztą. Po pierwszym roku, możesz przestać podlewać drzewko. Ilość 2,5 do 5 cm wody na tydzień w pierwszym roku będzie idealna - upewnij się, że woda wsiąknie w glebę, a nie jedynie opryska drzewko.
krok 9
Strzeż się saren! Jeżeli mieszkasz w okolicy, w której zamieszkują sarny i jelenie, musisz chronić swoje młode drzewko. Jelenie uwielbiają wyszukiwać pąki na jabłoniach, czasami potrafią one nawet całkowicie zniszczyć pień drzewa. Płotek nieco większy, niż drzewko, powinien spisać się doskonale w większości przypadków, można również próbować spryskiwać drzewko specjalnymi sprayami odstraszającymi.
krok 10
Przez pierwsze kilka lat, przycinaj drzewko jak najrzadziej, tak aby nie przeciągać momentu, w którym drzewko wyda owoce. Jabłoń musi uzyskać spory wzrost zanim zdecyduje się wytworzyć owoc, dlatego pozwól jej się rozwijać do momentu, aż obrodzi w owoce.
krok 11
Hodowla jabłoni będzie wymagać przycinania, przerzedzania, i utrzymywania zdala wszelkich chorób i insektów. Jest wiele dobrych książek i źródeł, które wskażą Ci odpowiednie postępowanie.

źródło: http://www.tipy.pl/artykul_8017,jak-sadzic-jablonie.html

niedziela, 27 maja 2012

Czereśnia

Wymagania klimatyczne i glebowe oraz nawożenie
Czereśnie można spotkać na każdej działce. Jest to wartościowy gatunek drzewa owocowego, ponieważ wcześnie zaczyna owocować i rzadko jest atakowany przez szkodniki i choroby, daje nam także pierwsze owoce letnie, niemal że wiosenne. Czereśnie najlepiej udają się na glebach głębokich, nie znoszą zaś gleb o wysokim poziomie wody gruntowej. Większość odmian czereśni jest wrażliwa na mróz, toteż uprawa ich w najzimniejszych, północno-wschodnich rejonach jest ryzykowna.
Czereśnie nawozić należy w taki sam sposób, jak nawozi się jabłonie i grusze, z tą różnicą, że wymagają one więcej wapnia. Z wyjątkiem gleb z natury bogatych w ten pierwiastek poleca się więc wapnowanie co 3 lub 4 lata gleby, na której rosną czereśnie. Pod jedną dużą czereśnię nawozi się od 5 do 10 kg węglanu wapnia.

Formowanie i cięcie
Czereśnia po posadzeniu nie wymaga formowania korony. Tworzy ona sama naturalną koronę piętrową. U niektórych odmian należy tylko przycinać w ciągu pierwszych paru lat przewodnik, aby kolejne piętra nie były zbytnio od siebie oddalone. Później żadnego cięcia czereśnia nie wymaga.


Ochrona przed chorobami i szkodnikami
Jedynym opryskiwaniem, jakie się w stosunku do czereśni stosuje, jest opryskiwanie w celu zniszczenia jaj mszyc, które mogą drzewu wyrządzić duże szkody. W późniejszych okresach nie występują żadne poważniejsze szkodniki ani choroby, przeciwko którym trzeba by stosować walkę chemiczną. Dopiero w ostatnich latach pojawił się w niektórych okolicach Polski owad, który powoduje robaczywienie czereśni. Niektóre ptaki, zwłaszcza wróble i wrony lub gawrony wyrządzają szkody, dziobiąc dojrzewające czereśnie. Jeśli są to małe drzewka, to przywiązanie do ich gałęzi białych lub czarnych nici chroni je przed tymi szkodnikami, gdyż ptaki podejrzewając zastawienie sideł omijają takie drzewa. Znacznie trudniej jest zabezpieczyć drzewa stare i duże.

Zbiory
Owoce czereśni zbieramy, gdy są całkowicie dojrzałe. Nie należy zrywać czereśni zbyt wcześnie, gdyż są wówczas małe i niesmaczne. Późne odmiany czereśni często z powodu deszczów pękają na drzewie i gniją, toteż gdy są już dojrzałe, a zapowiada się pogoda deszczowa, należy je zerwać jak najszybciej.

Odmiany czereśni
Marchijska i Koburska Majowa są to dwie najwcześniejsze odmiany czereśni. Marchijska dojrzewa tylko o dwa lub trzy dni wcześniej, a obie zrywane są w końcu maja. Owoce obydwu odmian są podobne do siebie, niewielkie, kuliste, u Marchijskiej ciemnoczerwone, u Koburskiej prawie czarne. Najczęściej jednak zrywa się je za wcześnie, gdy owoce są czerwone. Drzewa obu odmian są dość wytrzymałe na mróz.
Różowa Wczesna (Majówka z Annonay lub Marmurkowa). Owoce dość duże, marmurkowo-różowe, miękkie, smaczne, dojrzewają w pierwszej połowie czerwca. Drzewo niezupełnie wytrzymałe na mróz.
Różowa Wielka. Owoce dość duże, jasnoczerwone z plamkowanym, ciemniejszym rumieńcem, miękkie, smaczne, dojrzewają w czerwcu. Drzewo płodne i dość wytrzymałe na mróz. Różowa Wielka jest odmianą czereśni najbardziej wytrzymałą na mróz.
Żabu1a. Owoce duże, krwistoczerwone, dojrzałe — prawie czarne, najsmaczniejsze ze średniowczesnych czereśni, dojrzewają w połowie czerwca. Odmiana na mróz prawie tak wytrzymała jak Różowa Wielka.
Seneka. Odmiana bardzo wczesna, dojrzewająca dwa dni później niż Marchijska. Owoce ciemnoczerwone średniej wielkości, najsmaczniejsze spośród najwcześniejszych czereśni.
Wołowe Serce (Wolska). Owoce duże lub średniej wielkości, barwy ciemnoczerwonej, prawie czarnej, bardzo smaczne, twarde, dojrzewają w drugiej połowie czerwca. Drzewo dość wytrzymałe na mróz.
Kuncego. Owoce średniej wielkości lub duże, żółte z różowym rumieńcem, dość twarde, dojrzewają w drugiej połowie czerwca. Drzewo prawie tak wytrzymałe na mróz jak Różowa Wielka.
Kassina Wczesna. Owoce duże, ciemnoczerwone, prawie czarne, twarde, smaczne, dojrzewają w drugiej połowie czerwca. Drzewo dość wytrzymałe na mróz.
Czarna Fromma. Owoce średniej wielkości lub duże, czarne, twarde dojrzewają w końcu czerwca. Drzewo owocuje bardzo obficie, jest trochę mniej wytrzymałe na mróz niż Różowa Wielka.
Napoleonka. Owoce duże, żółte z czerwonym rumieńcem, twarde, dojrzewają w pierwszej połowie lipca. Drzewo owocuje dobrze na ciepłych stanowiskach. Jest wrażliwe na mróz.
Hedelfińska. (Olbrzymka Hedelfińska). Owoce duże, wydłużone, ciemnoczerwone, prawie czarne, twarde, dojrzewają w pierwszej połowie lipca. W czasie lipcowych deszczów pękają i gniją. Drzewo średnio wrażliwe na mróz.
Czarna Późna (Natolińska). Owoce duże, ciemnowiśniowe, prawie czarne, twarde, dojrzewają w połowie lipca, w ostatnim tygodniu sezonu czereśniowego. Drzewo dość wytrzymałe na mróz.

sobota, 5 maja 2012

Murowany Grill ogrodowy, wędzarka, darmowe projekty

Pobierz darmowy Katalog z projektami grilli  

Grille ogrodowe murowane i przenośne



 

 

Trudno dziś sobie wyobrazić wypoczynek w ogrodzie bez grillowania. Zamiast małego grilla przenośnego proponujemy solidny grill wymurowany z klinkieru. Jest wysoki, a więc wygodny w obsłudze, i ma ruchomy ruszt, który można umieszczać bliżej lub dalej od ognia. Dzięki eleganckiej sylwetce i uniwersalnej formie grill wygląda ładnie na każdej działce. Grill murowany można zbudować na płycie tarasu albo w głębi ogrodu na płycie fundamentowej.

 Wygodny grill na działce to przyjemność ucztowania na łonie natury we własnym ogrodzie i delektowania się potrawami prosto z rusztu.







obrazy pochodzą z http://grillogrodowy.blog.onet.pl/

Grill jest ważnym elementem ogrodu. Okazały i solidny przyciąga wzrok i nadaje kształt ogrodowemu wnętrzu. Dobrze zaprojektowany i wkomponowany w otoczenie dodaje mu swojskości i zdobi. Swoim stylem powinien pasować zarówno do architektury domu, jak i do pozostałych elementów wyposażenia działki. Istotny jest wybór materiałów, z których zostanie zbudowany. Mogą to być te same, z których zrobiono nawierzchnie, taras, ogrodzenie czy inne ogrodowe budowle, albo te, których użyto do wykończenia elewacji domu. 



piątek, 13 kwietnia 2012

zaległe opłaty od 2 kwietnia 2012r

Rodzinny Ogród działkowy "Piast-czyżyny"
UWAGA SZANOWNI DZIAŁKOWICZE!
Skarbnik Pani Maria Najdychor
będzie przyjmowała zaległe opłaty od 2 kwietnia 2012r.

w PN i ŚR 15.00 - 17.00
w PT 11.00 - 14.00
ostatnia sob. m-ca 15.00 - 17.00

Rośliny Do Ogrodu – trawa po zimie

Większość posiadaczy trawników marzy o tym, aby po zimie szybko uzyskały piękny wygląd. Niestety, często się zdarza, że porastająca je trawa jest pożółkła, a w niektórych miejscach pojawiają się puste plamy. Jak możemy sprawić, że odzyska ona piękny wygląd?


Trawnikiem powinniśmy zająć się natychmiast, gdy tylko stopnieje śnieg. Powinniśmy jednak poczekać, aż trawa całkowicie obeschnie, w przeciwnym razie, chodząc po rozmiękłym gruncie możemy pozostawić głębokie, trudne do usunięcia ślady.

(Jeśłi chcemy, aby trawnik po zimie szybko odzyskał ładny wygląd, musimy włożyć w to trochę pracy)
Wałowanie trawy
Pierwszą czynnością, jaka powinna zostać wykonana o tej porze roku jest zwałowanie trawy przy użyciu walca ogrodowego. Jest to szczególnie istotne przy trawnikach, w których darń oderwana jest od podłoża. Dzięki temu dociśniemy darń do podłoża, przez co stanie się dobrze nawilżona i fragmenty trawnika nie będą wypadały.
Po zwałowaniu darni, trawę należy wygrabić. Do tego celu używamy sprężystych grabi o długich zębach. Usuwamy suche liście, uschnięte fragmenty trawy i patyki. Po grabieniu, trawę przycinamy do wysokości około 3 cm, a następnie wygrabiamy pokos.
Napowietrzanie
Wertykulacja trawnika nie zawsze jest konieczna. Jeśli jednak na trawniku pojawił się tzw. „filc”, czyli gruba warstwa korzeni, rozłogów, oraz obumarłego mchu i trawy. Wertykulacja polega na pionowym nacinaniu darni, przez co trawnik jest lepiej napowietrzony. Jeśli trawnik jest niewielkich rozmiarów, wystarczy nakłuwanie go widłami, przy większych konieczne będzie zastosowanie nacinarki do darni, albo wertykulatora – specjalnego walca z kolcami. Wertykulację przeprowadzamy dwukrotnie – za drugim razem w kierunku prostopadłym do pierwszego nacinania. Po tym zabiegu powtarzamy grabienie.
Dosiewanie trawy
Na tym etapie możemy już zauważyć ewentualne puste miejsca, jakie powstały na trawniku. W tych miejscach trawę musimy dosiać, po wcześniejszym spulchnieniu ziemi. W pustych miejscach wysypujemy nasiona zmieszane z próchniczną ziemią, dzięki czemu siew będzie równomierny. Możemy też użyć gotowej mieszanki do regeneracji trawników.

(Jeśłi na trawniku pojawiły się puste miejsca, konieczne będzie dosianie trawy)
Innym rozwiązaniem jest przeniesienie dani z innych miejsc. Wkopujemy je kawałek po kawałku, a następnie udeptujemy brzegi i obficie podlewamy. Możemy też do tego celu użyć trawnika z rolki, który potniemy na kawałki.
Zwalczanie pleśni śniegowej
Jeśli widzimy na naszym trawniku żółknące miejsca z białymi obwódkami o średnicy 15-20 cm, jest to niechybny znak, że nasz trawnik zaatakowała pleśń śniegowa. Na ogół pojawia, się, jeśli zima nie skosiliśmy trawy, lub użyliśmy niewłaściwego nawozu (zawierającego azot).
Zwalczanie pleśni śniegowej nie jest proste. Jeśli pojawiła się na dużym obszarze, możemy być zmuszeni założyć trawnik na nowo. Jeśli jednak nie zaatakowała dużego fragmentu trawnika, jest jeszcze szansa na uratowanie go, przez użycie środka grzybobójczego.
Nawożenie
Po jakimś czasie, gdy zauważymy, że trawa zaczyna rosnąć, możemy zacząć nawożenie. Zaczynamy od wysiania nawozu potasowego w ilości 1 kg 60% soli potasowej na 100 metrów kwadratowych. Jeśli jesienią nie użyliśmy nawozu fosforowego, teraz również jest właściwy moment na jego zastosowanie.
Następnie powinniśmy użyć nawozu azotowego w ilości około 1,2 – 1,8 kg nawozu na metr sześcienny trawnika. Istotne jest też jego równomierne rozłożenie – jeśli nie ułożymy go równomiernie, trawa może zacząć nierówno rosnąć, albo się wybarwiać. Możemy ułatwić sobie pracę, używając gotowej, wieloskładnikowej mieszanki nawozów

więcej na  http://www.dom.pl/rosliny-do-ogrodu-trawa-po-zimie.html